Ένα πρόγραμμα του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης που φέρνει κοντά τα παιδιά στην ιστορία, τον πολιτισμό και την κουλτούρα της Θράκης και συνδέει το παρελθόν με το παρόν.
Προσεγγίσαμε το θέμα μας πρώτα μέσα από την παράδοση και σε επόμενη ενότητα μέσα από την θρησκεία.
Ξεκινήσαμε με ένα λαϊκό και διδακτικό παραμύθι: "Το πιο γλυκό ψωμί"
https://www.storyjumper.com/book/index/22696528/%CE%A4%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C-%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF#page/15
Είδαμε την διαδικασία παραγωγής ψωμιού παλιά και σήμερα.
Προσεγγίσαμε το θέμα μας πρώτα μέσα από την παράδοση και σε επόμενη ενότητα μέσα από την θρησκεία.
Ξεκινήσαμε με ένα λαϊκό και διδακτικό παραμύθι: "Το πιο γλυκό ψωμί"
https://www.storyjumper.com/book/index/22696528/%CE%A4%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C-%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF#page/15
Είδαμε την διαδικασία παραγωγής ψωμιού παλιά και σήμερα.
"Ο γεωργός πάει στον αγρό" (τραγούδι)
Αποφασίσαμε να πάμε στο φούρνο της γειτονιάς μας για να δούμε από κοντά το χώρο, τα μηχανήματα, τα υλικά και να κάνουμε λαγάνες.
Πλύναμε χεράκια, μαζέψαμε μανίκια και στρωθήκαμε στη δουλειά.
Η κ. Σιμέλα μας μοίρασε ζυμάρι και μας έδειξε πως να το κάνουμε.
Ψεκάσαμε με νερό και βάλαμε σουσάμι στις λαγάνες μας.
Τις βάλαμε να φουσκώσουν.
Τους ευχαριστήσαμε που μας δέχτηκαν στο χώρο τους, επιστρέψαμε και περιμέναμε με αγωνία να ψηθούν και να μας τις φέρουν.
Οι λαγάνες μας είχαν μεγάλη επιτυχία....
Ευχαριστούμε πολύ την κ Σιμέλα και για τα νόστιμα τσουρεκάκια που μας ετοίμασε και την πρώτη φορά που δεν μπορέσαμε να πάμε λόγω καιρού(μας τα έστειλε στο νηπιαγωγείο), αλλά και την δεύτερη.
Αποφασίσαμε το μαγαζάκι στην τάξη μας να γίνει φούρνος.
Ετοιμάσαμε με αλατοζύμη τα δικά μας προϊόντα.
Τα στολίσαμε..
κι αρχίσαμε το παιχνίδι.
Ζωγραφίσαμε τόσα στάχυα όσα έλεγε ο αριθμός.
Διαβάσαμε την "Ιστορία ενός καλοψημένου τηγανόψωμου".
Διαλέξαμε να κάνουμε γκιουζλεμέδες που είναι πολύ γνωστοί στη Θράκη και είναι ένα είδος πίτας με χειροποίητο φύλλο που ψήνεται πάνω σε καυτή μεταλλική πλάκα.
Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη goz που σημαίνει μάτι, γιατί κατά τη διάρκεια του ψησίματος η ζύμη "πετάει" μάτια, δηλαδή φουσκάλες.
Η γέμιση μπορεί να είναι από σπανάκι, τυρί, πατάτα.
Εμείς διαλέξαμε να τους κάνουμε με τυρί.
Καλή μας όρεξη!!
Ζωγραφίσαμε και προσπαθήσαμε να γράψουμε αυτό το δύσκολο όνομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου