Στο ίδιο μοτίβο το δεύτερο βιβλίο του Istvan Banyai, όπου η κάθε εικόνα είναι μία λεπτομέρεια της επόμενης.
Τα παιδιά αυτή τη φορά ήταν υποψιασμένα και οι απαντήσεις τους ήταν πιο περίπλοκες.
Το κουτί μας γέμισε και πάλι με αντικείμενα από την ιστορία μας, που έφεραν τα παιδιά από το σπίτι.
Ζωγράφισαν και πάλι τα παιδιά βλέποντας λεπτομέρειες από διάφορες εικόνες.
Αυτή τη φορά τους δυσκόλεψα περισσότερο, έτσι το πορτοκαλί βατραχάκι νόμισαν ότι ήταν κοτόπουλο, το ράμφος του παπαγάλου τους θύμισε ουράνιο τόξο και η κάμπια νόμισαν ότι ήταν μία σαύρα.
Παιχνιδάκι για το τέλος.
Ο τίτλος του βιβλίου με ελληνικά γράμματα, ακουμπούν με το χέρι ή το πόδι τους κάθε γράμμα που τους λέω, ώστε να σχηματιστεί ο τίτλος.
Ζουμμμμμμ λοιπόν!
Βάλαμε και πάλι τις φωνούλες μας στην ιστορία γιατί μας άρεσε από την προηγούμενη φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου