Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Η Αγία Άννα

Αγία Άννα, η μητέρα της Παναγίας και γιαγιά του Χριστού!
 

 
 
Η Αννούλα είναι πολύ χαρούμενη: αύριο γιορτάζει! Και την περιμένει τόσο καιρό με πολλή ανυπομονησία αυτή την μέρα!
Έχει έρθει και η γιαγιά η Άννα στο σπίτι, να γιορτάσουν όλοι μαζί. Μένει μακριά η γιαγιά, στο χωριό, και δεν την βλέπουν συχνά και, όταν τους επισκέπτεται, τα εγγονάκια της στήνουν πανηγύρι!
Από βραδύς η γιαγιά τοποθέτησε στο εικονοστάσι του σπιτιού μια εικόνα που παριστάνει δυο αγίους, μια γυναίκα και έναν άνδρα, και ανάμεσά τους κρατούν με αγάπη ένα κοριτσάκι. Η Αννούλα την κοιτάζει και αναρωτιέται: »ποιοι να ’ναι αυτοί οι άγιοι; Και αυτό το κοριτσάκι, με το μακρύ φόρεμα και το μαντήλι;… Θα ρωτήσω τη γιαγιά, εκείνη θα ξέρει,, γιατί διαβάζει πολλά βιβλία».

Μια και δυο τρέχει στην κουζίνα, να ανταμώσει την καλή γιαγιά της, που ήδη έχει ψήσει πρόσφορο και άρτους για την εκκλησία και τώρα καταπιάστηκε με την ετοιμασία των κερασμάτων της γιορτής.
-Γιαγιά, θέλω να σε ρωτήσω κάτι, της φωνάζει πλησιάζοντάς την με ανυπομονησία.
-Ό,τι θέλει το κοριτσάκι μου!
-Στην εικόνα που  έβαλες στο εικονοστάσι, ποιοι άγιοι εικονίζονται; Δεν την έχω δει ποτέ ξανά αυτή την εικόνα.
-Αννούλα μου, θα σου εξηγήσω αμέσως: στο κέντρο της εικόνας βλέπουμε την Παναγία μας σε μικρή ηλικία και , δεξιά και αριστερά της τους γονείς της: τους αγίου Ιωακείμ και Άννα που την κρατούν με στοργή από το χεράκι.
Βλέπεις που η Παναγία μας «στέκεται» πάνω σε ένα μικρό κορμό, σαν βλαστό λουλουδιού;… σαν ένα λουλούδι, σαν «άνθος από την ρίζα του Ιεσσαί», του Προπάτορα, βλάστησε η μικρή Μαριάμ, που έμελλε να γίνει η Μητέρα του Θεού.
-Αχ, τι όμορφα! Σαν λουλουδάκι γεννήθηκε η Παναγία μας! λέει η Αννούλα. Και πόσο θα την αγαπούσαν και θα την φρόνιζαν οι γονείς της!
-Και ξέρεις πόσα χρόνια περίμεναν παιδάκι αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι;… Σαράντα ολόκληρα χρόνια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου